พระสงฆ์ ที่ผมตามหา กระทู้แรกขอเขียนเรื่องพระสงฆ์ที่ผมตามหา
พระสงฆ์ หมายถึง หมู่สาวกของพระพุทธเจ้า ผู้ซึ่งฟังคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าแล้วเลื่อมใส
สละเรือนออกบวช ถือวัตร ปฏิบัติ ตามพระธรรมวินัยที่พระบรมศาสดาสั่งสอนและกำหนดไว้
แล้วพระสงฆ์ ที่ผมตามหา เป็นอย่างไร
เป็นบุคลที่สละเรือนออกบวช ถือวัตร ปฏิบัติ ตามพระธรรมวินัยที่พระบรมศาสดาสั่งสอน
คือบวชแล้วต้องละทางโลก ลดกิเลส คืออะไรที่ทำให้จิตเศร้าหมองต้องลด
เบื้องต้นคืออย่างน้อย ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ทุกข์ ต้องละได้แล้ว
มุ่งมั่นศึกษาคำสอนของพระบรมศาสดา แล้วปฏิบัติ
อย่างน้อยเลยคือต้องรักษาศิล 5 ให้ได้อย่างบริสุทธิ์ ศีล 227 ข้อยังไม่ต้องกล่าวถึง
ตอนเย็นก่อนจำวัดสวดมนไหว้พระ ปฏิบัติธรรม
ตื่นเช้าขึ้นมาสวดมนไหว้พระ ออกบิณฑบาตรับการถวายภัตตาหาร
รับบิณฑบาตแค่เพียงพอฉันในวันนั้น แล้วกลับวัด
ถ้ามีแบบนี้จริงใครได้ใส่บาตรกับพระสงฆ์องค์นี้ ถือว่าได้บุญมากมหาศาล
พระสงฆ์แบบนี้ในหมู่บ้านตามชนบทยังมีอยู่
เมื่อรับบิณฑบาตเต็มบาตรแล้วท่านจะไม่รับ
ชาวบ้านจะเข้าใจดีต้องตื่นแต่เช้ามาเตรียมใส่บาตร
ถ้าตื่นสายจะใส่ไม่ทันหลวงพ่อจะเดินไปเรื่อยๆ
เต็มบาตรแล้วจะเดินกลับ ขากลับจะไม่รับบิณฑบาตแล้ว
สรุปพระสงฆ์ที่ผมตามหาก็มีเพียงเท่านี้...
ต้องเข้าใจสาเหตุของการออกบวชพระสงฆ์มีเหตุผลที่แตกต่างกัน
1.ท่านออกบวชเพราะเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ตั้งใจจะบวชเพื่อปฏิบัติธรรม
2.ท่านออกบวชเพราะอยากจะศึกษาต่อในสมัยก่อนพ่อแม่ไม่มีเงินส่งเสีย
ไม่มีกำลังทรัพย์ส่งให้เรียน ก็จะให้บวชเรียนเพื่อลดค่าใช้จ่าย
3.ท่านออกบวชตามประเพณีเพื่อทดแทนบุญคุณพ่อแม่
4.ท่านออกบวชเพราะความจำเป็นในชีวิต ไม่มีที่ไปแล้วจำเป็นต้องบวชเพื่อเลี้ยงชีพ
5.ท่านออกบวชตามกระแส บวชตามการชักชวน ตามกิจกรรมประเพณี
6.ท่านออกบวชเพราะโดนบังคับ เช่นติดสุรา ติดการพนัน ญาติพี่น้องก็อยากจะให้บวชเพื่อศึกษาพระธรรม
จะเห็นว่าสาเหตุของการออกบวชก็มีหลายๆ สาเหตุ มีหลายเหตุผล
จะให้พระสงฆ์ทุกรูปปฏิบัติเหมือนกันคงไม่ได้
ในสมัยก่อนท่านออกบวชเพราะอยากได้ของดีก็มี
เมื่อก่อนมีหลวงพ่อดังๆ มีของดีมีคาถาอาคม
ก็จะมีผู้ขอบวชติดตามเพื่อศึกษากับท่านเพื่อจะเอาของดีกับท่านก็มี
การรับบิณฑบาตก็มีหลายปัจจัย
พระสงฆ์บางรูปก็มีภาระ มีความจำเป็น
อาจมีพระสงฆ์อาพาธอยู่ที่วัดท่านต้องรับบิณฑบาตไปเผื่อ
หรือที่วัดมีเด็กวัดมากมายที่รอกินข้าวไปโรงเรียนก็มี
หรือที่วัดเป็นโรงเรียนวัดก็มีเหมือนกัน
หรือรอบๆ วัดอาจเป็นชุมชนยากจนก็เอาไปแจกได้เหมือนกัน
เราจึงจะเห็นปล่อยๆ ที่พระออกบิณฑบาตจะมีเด็กวัดเดินตาม
ช่วยถือของ หรือบางรูปก็มีรถเข็นใส่ของเลย
ไม่ใช่แค่คนเพราะบางวัดก็มีหมาแมวมากมาย
ที่ชาวบ้านเอาไปปล่อยไว้ดูแล
ก็ต้องพิจารณากันไปเป็นเรื่องๆ ตามยุคสมัย
พระสงฆ์รับเงินได้ไหม อันนี้ชอบถามกัน
คือยุคสมัยมันไม่ให้ ยังไงก็ต้องรับ
ประสบการณ์ที่ผมเคยบวช สมัยก่อน
ยุคนั้นยังไม่มีมือถือนะพระยังไม่ได้เล่นเน็ต
ยังไม่มีโซเชียล พระเณรยังไม่ได้เรียนออนไลน์
ยังต้องใช้เงินเลยครับ
สบู่ ยาสระผม ผงซักผอก หมดแล้วจะไปขอที่ไหน
ของมันต้องใช้ นม โอวัลติน ช่วงเย็นต้องกิน
สมุด ดินสอ ปากกา ไม่มีก็ต้องซื้อเหมือนกัน
แต่ก็อาจเป็นไปได้บางวัดจัดการดี
อาจเตรียมไว้ให้เป็นส่วนกลาง
จริงๆ อยากจะเขียนแค่พระสงฆ์ ที่ผมตามหา
แต่สมัยนี้มันยาก จริงๆ ที่จะเจอ ก็เลยต้องขยายความ
ให้ผู้อ่านเข้าใจมากขึ้น ว่าสภาพปัจจุบันเป็นยังไง
เพื่อให้เข้าใจความเป็นอยู่ของสงฆ์ให้มากขึ้น